Mijn vader

liep ten einde,

trad buiten de oevers van zijn wil

mijn moeder liet hem kabbelen, klotsen,

en mijn broers voeren op hem,

deinden op de lange golven

van zijn verval,

visten naar de geheimen

die hij niet meer bezat,

lieten hem denken,

lieten hem niets meer onder woorden kunnen brengen

de avond viel

en zijn zon liet zich in hem onderdompelen,

liet hem koud en onafzienbaar worden,

zijn stormen gingen liggen

en zijn winter wenkte hem: hier! hier!

maar mijn vader sliep

zijn meeuwen waren moe

en streken op hem neer.