De Romeinse historicus Quintus Curtius Rufus beschreef in de eerste eeuw

n. Chr. de spectaculaire verovering van het Perzische rijk door Alexander de

Grote. Curtius laat zien hoe Alexander tussen 334 en 323 v. Chr. evolueert van

een primus inter pares tot een hooghartig oosters despoot, met

samenzweringen om hem te vermoorden tot gevolg. Maar ook Alexanders

grote tegenstander, de Perzische koning Darius, komt goed uit de verf, en wordt

als verliezer met veel waardering beschreven. Curtius’ stijl is bloemrijk en

meeslepend en zijn redevoeringen zijn van grote klasse. Zijn werk leest als een

moderne historische roman en diende als een inspiratiebron voor grote

schrijvers als Petrarca en Louis Couperus.