Een geest speelt met herinneringen en gedachten, vangt ze in woorden vol ironie en ernst - een mozaïek van niets dat alles wordt.

Het is niets: een leefwereld als mozaïek van herinneringen, stemmingen. Ontmoetingen, gesprekken, invallen, leesindrukken en commentaren. De toon van dit boek herinnert aan die van Brouwers brieven laconiek, gedreven hilarisch en buitengewoon trefzeker. Niemand anders dan hij kan zo intens over alles schrijven (in het ironische besef dat dit alles niets is). De Brouwers van dit boek is, bij alle ernst, speelser en spitvondiger dan ooit tevoren.