‘Ieder verlies heeft alle eerdere pogingen in zich om iets bij je te houden wat je niet kwijt wilde raken, maar toch moet loslaten.’ In haar debuutroman beschrijft Marieke Lucas Rijneveld hoe de tienjarige Jas en haar familie worden getroffen door een onmetelijk verlies. In het gereformeerde boerengezin zwijgen de ouders over het verlammende verdriet, waardoor Jas steeds meer met haar angsten en onbeantwoorde vragen worstelt. Samen met haar broer en zusje brengt ze offers en bedenkt ze een reddingsplan, in de hoop dat de liefde en de warmte zullen terugkeren naar de boerderij. Het verhaal vertelt onomwonden over het plattelandsleven en de rol van het geloof. Door de treffende beeldspraak worden de personages en hun emoties levensecht. Remco en Sophie bespreken welke hoofdstukken hen het meest ontroerden, waaronder de hartverwarmende lichtpuntjes in het verhaal.