Nou hier issie dan hoor: het bevallingsverhaal van Titia. Het begon allemaal in de vroege uurtjes van vrijdag op zaterdag en eindigde na 29 helse uren in een bevalbad op zondagochtend met de geboorte van baby Ludo. Titia vertelt waarom ze direct al dacht dat bevallen niks voor haar is. Over haar hoge pijngrens, de verdomde baarkruk, een bevalling waar maar geen einde aan leek te komen, een verloskundige die haar achterliet, haar kwaadheid en eindelijk na negen maanden de ontmoeting met Ludo