Weer iets met landschappen

Mijn grote liefde voor bewoonde landschappen

zal wel te maken hebben

met de verrassingen die zij herbergen

bij haast iedere boot: autowrakken

opgetast aan een meertje van zilver,

een paard dat er eerst haast niet was, galopperend

voor avondlicht, groter dan de 6 daglonershuisjes

met 6x Mr Ed op de televisie, lijkt het wel.

(Vandaar dat het zo stil was buiten.)

Vandaar dat ik ze zo vaak herlees,

Nescio, Updike, Gerrit Krol en Salinger

en van de laatste vooral de regels

`dichters stoppen altijd hun emoties

in dingen die geen emoties hebben . *

En dat ik nog vaak denk aan een

verhaal van mijn vriend L, hoe hij na dagen

reizen aankwam in Thailand, midden in het

oerwoud een klooster bezocht en

midden in het klooster in een cel een monnik

trof, kaal met een oranje jurk, starend

naar een muur die van boven tot beneden

was volgeplakt met naakte meiden

`uit oude jaargangen, nog van die grote uitvouwbare

weet je wel? uit Playboy.

* `Teddy uit Nine Stories